Ferðasaga

Í gær fór ég til Reykjanesbæjar og lét dóttir mina sem er að æfa sig
fyrir bílpróf keyra. Leiðin til Reykjanesbæjar gekk snurðulaust ásamt
því sem við þurftum að snúast þarna. En svo kom að því að koma sér til
Reykjavíkur aftur. Þegar komið var að framkvæmdakaflanum frá Stapa að
Vogaafleggjara er þar fullt af rauðum og hvítum keilum á veginum sem
skifta honum í tvær akreinar þ.e. ein í hvora átt en viti menn strax og
komið var þarna og dóttir mín lækkaði hraðan samviskusamlega eins og
skiltin sögðu til um hófst framúraksturinn fyrst kom upphækkaður
Trooper jeppi ekki mikið undir 100 km hraða og rétt á eftir Toyota
fólksbíll með kerru dinglandi aftan í sér og fór mikinn en þurfti samt
að hálf svína fyrir okkur til að lenda ekki framan á bíl sem kom á móti
honum á sinni akrein. Bíllinn hjá okkur var með æfingarakstursmerki
aftan á sem á að sjást nokkuð vel þannig að þessir glæpamenn sem aka
svona hefðu átt að sjá það og virða. Mér finnst þetta ekki gott fordæmi
og eftir þessa reynslu er ég ekki lengur hissa á þeim slysum sem þarna
hafa orðið.